v„Podczas spotkania rodzinnego moja siostra zażądała, żebym podpisał akt własności majątku o wartości 8,4 miliona dolarów na jej rzecz. Kiedy odmówiłem, matka spoliczkowała mnie na oczach wszystkich, mówiąc: »Nie masz wyboru – rób, co ci każą«. Prawnik spojrzał na nią i wyszeptał: »Czy wiesz, kim właściwie…?«. W całej sali natychmiast zapadła cisza”.

Sarah nie zatrzymała mnie, gdy szłam do drzwi, ale zawołała za mną spokojnym, lecz stanowczym głosem: „Nie spiesz się, Summer. Ale wiedz jedno: czas ucieka. Decyzje, które podejmiesz dzisiaj, ukształtują przyszłość. Nie pozwól, by strach powstrzymał cię przed tym, co twoje”.

Wyszłam z pokoju, a w głowie mi się kręciło. Ciężar wyborów, które przede mną stały, przygniatał mnie do piersi, utrudniając oddychanie. Nigdy tego nie chciałam. Nigdy nie chciałam dziedzictwa, odpowiedzialności, spuścizny. Ale teraz zdałam sobie sprawę, że decyzja nigdy nie wynikała z chęci – zawsze chodziło o konieczność wyboru. Z wyboru walki o to, co ważne, czy pozwolenia, by wszystko wymknęło mi się z rąk.

Kiedy wracałem do miasta, mgła otaczała mnie, gęsta i ciężka. Reflektory przecinały mgłę, rzucając długie cienie na drogę. I w tym momencie zrozumiałem. Zrozumiałem to, co dziadek wiedział od zawsze. Że to miejsce, ta rodzina, miała moc mnie złamać – albo uczynić silniejszym. To był mój wybór, i tylko mój, którą drogą pójść.

Nie byłem jeszcze gotowy, ale będę. A kiedy nadejdzie czas, podejmę decyzję, która ukształtuje resztę mojego życia.