Podczas kolacji moja szwagierka „przypadkowo” wylała wino na moje CV w noc poprzedzającą moją wymarzoną rozmowę kwalifikacyjną. „I tak się nie nadajesz” – zadrwiła. Po prostu podałem bratu telefon – był na nim cały zapis jej romansu z tym samym prezesem, z którym miałem się spotkać następnego dnia. Kiedy wszedłem na tę rozmowę, prezes zbladł. Nie zdawał sobie sprawy, że te SMS-y nie były moją jedyną bronią.

Miesiąc później awansowałem. Daniel nigdy więcej nie wspomniał o przeszłości. Mój brat złożył pozew o rozwód i odszedł, lżejszy niż widziałem go od lat. Co do jego byłej żony, zniknęła z naszego życia, jej imię szeptane było jedynie ku przestrodze.

Czasami, w spokojne noce, wracam myślami do tej rozlanej lampki wina – momentu, w którym wszystko się zmieniło. Kiedyś myślałem, że zemsta polega na zniszczeniu kogoś.
Teraz wiem, że chodzi o odzyskanie siebie.