Podczas grilla na podwórku babcia powiedziała głośno: „Twój kredyt samochodowy jest już w pełni spłacony. 12 dolarów to nie żart, ale jesteś tego warta”. Zamrugałam. „Babciu, ja nawet nie mam samochodu”. Przy stole zapadła cisza. I wtedy weszła moja siostra, trzymając w dłoniach nowe kluczyki…

Poza tym miała trzy nieruchomości na wynajem, które generowały stały dochód. Nie była bogata jak na standardy krajowe, ale w naszym mieście czuła się na tyle swobodnie, że mogła pomagać rodzinie w razie potrzeby, i robiła to selektywnie. No i jest jeszcze moja młodsza siostra, Haley. W wieku 25 lat pracuje jako asystentka ds. marketingu w lokalnej firmie zajmującej się nieruchomościami. Haley zawsze była złotym dzieckiem.

Ładniejsza, bardziej towarzyska i szczerze mówiąc, ulubienica babci. Podczas gdy ja jestem praktyczna i powściągliwa, Haley jest spontaniczna i czarująca. Studiowała komunikację i ukończyła studia z minimalnym zadłużeniem, ponieważ babcia pokryła większość jej czesnego. Kiedy poprosiłam babcię o tę samą pomoc w szkole pielęgniarskiej, powiedziała: „Rebecco, jesteś mądra i odpowiedzialna.

Dasz sobie radę”. I tak sobie radziłem, biorąc pożyczki i pracując na nocki. Ta dynamika nie była niczym nowym. Dorastając, Haley chodziła na lekcje tańca, a ja dostawałem książki do biblioteki. Ona dostała MacBooka na zakończenie liceum. Ja dostałem kartę podarunkową o wartości 100 dolarów. Mama i tata starali się być sprawiedliwi, ale ich budżet był ograniczony. A wybiórcza hojność babci stworzyła nierównowagę, której nie mogli naprawić.

Moja obecna sytuacja z samochodem sprawiła, że ​​cała ta sytuacja stała się jeszcze bardziej bolesna. Przez ostatnie 3 lata jeździłem Hondą Civic z 2007 roku z przebiegiem 210 000 mil, która stale wymagała napraw. W zeszłym miesiącu w końcu zepsuła mi się skrzynia biegów, a mechanik powiedział, że jej naprawa będzie kosztować więcej niż samochód był wart. Od tamtej pory dojeżdżałem do pracy autobusem i odkładałem każdy grosz na zaliczkę za coś niezawodnego.

Nikt w mojej rodzinie nie zaoferował pomocy, nawet babcia, chociaż wiedziała o mojej sytuacji. Nasz coroczny rodzinny grill u babci to tradycja sięgająca dziesięcioleci. Wszyscy przychodzą: moi rodzice Laura i Thomas, ciocia Margaret i wujek Robert, moja kuzynka Jessica, partner babci Harold, a także różni sąsiedzi i przyjaciele, którzy stali się honorowymi członkami rodziny.

Zazwyczaj odbywa się na początku czerwca, gdy ogród babci jest w pełnym rozkwicie. To całodniowe wydarzenie z grami na trawniku, nadmiarem jedzenia i nieuniknionymi rodzinnymi dramatami. Tegoroczny grill początkowo wydawał się zwyczajny. Mama układała swoją słynną sałatkę ziemniaczaną na stole piknikowym. Tata i wujek Robert kłócili się o to, jak prawidłowo grillować kurczaka. Ciocia Margaret kłóciła się o ułożenie sztućców, a moja kuzynka Jessica pomagała babci wynieść zdjęcia lemoniady.