Po tym, jak trafiłem do szpitala z powodu złamanych obu nóg w wypadku samochodowym, mój

Zapadła namacalna cisza. Ojciec patrzył to na nią, to na mnie, a jego wyraz twarzy mieszał się z gniewem i konsternacją. Po raz pierwszy, odkąd pamiętam, matka mu się przeciwstawiła, i było to zarówno przerażające, jak i budzące podziw.

Odwróciła się do mnie, a jej wyraz twarzy złagodniał. „Przepraszam, James. Powinnam była odezwać się wcześniej, ale bałam się”. Jej głos lekko się załamał. „Bałam się od dawna”.

Przełknęłam ślinę, próbując przetworzyć ten nieoczekiwany obrót spraw. „Mamo?” – zdołałam wyszeptać.

Skinęła głową, jakby utwierdzając się w tym samym przekonaniu, co i mnie. „Nie chodzi o ciebie ani o ślub. Chodzi o niego – o to, że musi kontrolować wszystko i wszystkich”. Zrobiła pauzę, a jej głos z każdym słowem stawał się coraz mocniejszy. „Ale już nie. Nie pozwolę mu cię skrzywdzić dla pozorów”.

Twarz mojego ojca poczerwieniała z mieszaniny wściekłości i zażenowania. „Helen, co ty robisz? To szaleństwo!”

„Nie, Richardzie” – odpowiedziała spokojnym i opanowanym głosem. „Szaleństwem jest zmuszanie naszego syna do zrobienia czegoś, co mogłoby mu zaszkodzić, tylko po to, by podtrzymać jakieś chore poczucie dumy”.