Po rozwodzie mój mąż zatrzymał rezydencję, a mnie zostawił podupadły dom na wsi — gdy jednak wróciłam, żeby go naprawić, odkryłam sekret, który zmienił moje życie na zawsze…

W środku nie było złota, tylko plik oprawionych w skórę notatników. Na
każdej stronie znajdowały się szkice Bernarda – misterne projekty mebli i sekrety rzeźbienia w drewnie, jakich Clara nigdy wcześniej nie widziała.

Obok nich leżał złożony list, w którym widniał napis:

„Moje drogie dziecko, skarb nie znajduje się w tym pudełku, ale wokół ciebie.
Spójrz oczami twórcy, a nie ofiary – a zobaczysz”.

3. Ukryta fortuna pod kurzem
Tej nocy Clara zbadała konstrukcję domu latarką.
W jednym rogu farba odpadła, odsłaniając drewno z czerwonawymi żyłkami wirującymi niczym chmury.

Zaparło jej dech w piersiach.
To był bois de rose – brazylijski palisander – rzadki, bezcenny, niegdyś zarezerwowany dla królewskich pałaców i katedr.

Sprawdziła każdą belkę, słupek i deskę podłogową.
Cały dom został zbudowany z tego samego materiału.

„Obskurny domek” był w rzeczywistości arcydziełem, które jej teść pomalował, aby chronić je przed chciwością.

4. Od ruiny do szacunku
Clara zaprosiła Henriego Dubois, starego przyjaciela swojego teścia i eksperta od antyków, aby dokonał oględzin.

W chwili, gdy wszedł do środka, jego oczy rozszerzyły się.

„O mój Boże! Wiesz, co to jest? Cały dom jest zrobiony z królewskiego palisandru! Jest wart dziesiątki milionów euro!”

Wieści rozeszły się lotem błyskawicy po Prowansji.
Dziennikarze, kolekcjonerzy i kustosze muzeów zjechali się do spokojnej wioski.

Kobieta, która została kiedyś upokorzona i porzucona, stała się znana w całym regionie jako „Wdowa z Rosewood Manor”.

5. Powrót zdrajców

Będąc w Paryżu Elise natknęła się na następujący nagłówek:

„Opuszczony wiejski dom okazał się bezcennym drewnianym skarbem”.

Jej ręce się trzęsły. Odwróciła się do Laurenta, blada z szoku.

„Dom, który jej dałeś, jest wart fortunę!”

Pchani chciwością, obaj pobiegli do wioski.
Przed tłumem miejscowych i reporterów Laurent krzyknął:

„Ten dom jest mój! To część dziedzictwa mojej rodziny!”

Clara zachowała spokój, jej głos był pewny jak kamień.

„To udowodnij to. Pokaż mi akt własności.”

Z torby wyjęła podpisane papiery rozwodowe i tytuł własności nieruchomości z podpisem Laurenta:

„Niniejszym przekazuję pełną własność posiadłości wiejskiej Clarze Moreau.”

Twarz Laurenta zbladła.
Sam dokument, który podpisał z arogancją, przypieczętował jego upadek.

6. Kara za pychę
Kilka miesięcy później Laurent stracił wszystko.
Jego firma upadła, inwestorzy go opuścili, a Elise zniknęła, zabierając resztę jego pieniędzy.
Bank przejął nawet paryską willę.