Po moim wypadku mój mąż szepnął: „Twoje ubezpieczenie na życie mnie uwolni”. Nie powiedział tego.

„Nie jestem pewien, co myślisz, że słyszałeś, ale…” – zaczął Greg, a w jego głosie słychać było desperację.

Detektyw Reed przerwał mu uniesioną ręką, z beznamiętnym wyrazem twarzy. „Proszę zachować to dla swojego prawnika, panie Davison. Ma pan prawo zachować milczenie” – zaczął, a jego głos był stanowczy i nieugięty, gdy recytował prawa Mirandy.

Greg odwrócił się do mnie, szeroko otwierając oczy, błagając, jakby liczył na to, że dam mu jakieś koło ratunkowe. Ale nie miał już nic do zaoferowania. Jego zdrada zerwała resztkę kruchej nici lojalności, która mogła mi jeszcze pozostać. Poczułem wyzwolenie, jakby ciężar spadł mi z piersi, pozwalając mi po raz pierwszy od miesięcy odetchnąć głęboko.

„Wiesz, Greg” – powiedziałem spokojnym i opanowanym głosem – „wolność nigdy nie miała nadejść z mojego ubezpieczenia na życie. Zawsze chodziło o to, żebyś uwolnił się od swojej chciwości i kłamstw. Mam nadzieję, że teraz zdajesz sobie sprawę, w jak wielkiej pułapce jesteś”.