Sterylne światło górnych lamp sprawiało, że izba porodowa w Centrum Medycznym St. Claire w Filadelfii wydawała się chłodniejsza, niż powinna. Ściany lśniły bladymi odcieniami błękitu, w powietrzu unosił się delikatny zapach antyseptyku, a jednak nie było w niej ciepła – ani odrobiny ukojenia, za którym tęskniła kobieta w bólu.

Isabelle Laurent, dwudziestodziewięcioletnia kobieta w siódmym miesiącu ciąży, poruszyła się niespokojnie na krześle, przyciskając jedną rękę do brzucha. Jej lekarz, dr Monroe, nalegał, by zgłosiła się natychmiast po tym, jak rano zgłosiła uporczywe skurcze. Spodziewała się pilnej reakcji i zapewnienia. Zamiast tego spotkała się z lekceważeniem.

Przy ladzie siedziała pielęgniarka Brenda Wallace, kobieta o siwiejących włosach i energicznym, ostro wyglądającym usposobieniu, która ledwo podniosła wzrok, gdy podeszła Isabelle.