Pasażer pierwszej klasy ocenił kobietę siedzącą obok niego po jej wyglądzie — następnie ogłoszenie kapitana sprawiło, że cała kabina zaczęła ją oklaskiwać

Drugie spotkanie

Trzy miesiące później Richard stał za kulisami konferencji lotniczej w Dallas. Jego firma sponsorowała to wydarzenie i poproszono go o wygłoszenie przemówienia otwierającego.

Główna mówczyni? Kapitan Rebecca Hill.

Stała z boku, z włosami starannie związanymi z tyłu, ubrana w mundur Sił Powietrznych. Richard podszedł bliżej.
„Kapitanie Hill, nie oczekuję, że mnie pan pamięta…”
„Pamiętam” – powiedziała łagodnie.

„Chciałam przeprosić – za ten lot. Myliłam się”.
Przyglądała mu się przez chwilę, a potem się uśmiechnęła. „Przeprosiny przyjęte. Przyznanie się do błędu wymaga odwagi”.

Lekcja

Tego popołudnia Rebecca wyszła na scenę i opowiedziała swoją historię – od dziewczyny, która kochała samoloty, po pilota doświadczalnego przełamującego bariery. W pewnym momencie spojrzała na Richarda i powiedziała:
„Niebo nauczyło mnie, że prawdziwą wysokość mierzy się charakterem, a nie klasą”.

Richard klaskał wraz ze wszystkimi, czując się lżejszy niż od lat.

Tylko w celach ilustracyjnych
Ostatni prezent

Kilka tygodni później do jego biura dotarła mała paczka. W środku znajdowało się podpisane zdjęcie Rebekki obok HawkJet 29. Na odwrocie napisała:
„Lot nie faworyzuje uprzywilejowanych — faworyzuje przygotowanych. – RH”.

Do niego przyklejona była karta pokładowa pierwszej klasy z tego lotu. Słowa „Miejsce 4B” były zakreślone niebieskim tuszem.

Richard zaśmiał się cicho. Potem oprawił to w ramkę – jako przypomnienie, że niektóre lekcje są warte swojej wagi w pokorze.