Pasażer pierwszej klasy ocenił kobietę siedzącą obok niego po jej wyglądzie — następnie ogłoszenie kapitana sprawiło, że cała kabina zaczęła ją oklaskiwać

Nieoczekiwane spotkanie pierwszej klasy

Kabina pierwszej klasy była prawie pełna, gdy Richard Dunham wszedł na pokład, ciągnąc za sobą swój włoski skórzany bagaż podręczny. Poprawiając mankiet szytego na miarę garnituru, rozejrzał się po rzędach, aż znalazł swoje miejsce – 4B. Idealna lokalizacja. Uśmiechnął się z cichą aprobatą.

Wtedy ją zobaczył.

W 4A siedziała kobieta, której sylwetka lekko wcinała się w jego miejsce. Miała na sobie luźny szary sweter i spodnie dresowe, a jej kręcone włosy były związane w kucyk. U jej stóp leżał zniszczony plecak. Wyglądała nie na miejscu – jakby poleciała niewłaściwym samolotem.

Tylko w celach ilustracyjnych
Richard wykrzywił usta.
„Przepraszam” – powiedział, klepiąc ją po ramieniu. „To pierwsza klasa”.
Spojrzała w górę, zaskoczona. „Tak. Jestem w 4A”.
„Jesteś pewna?”
Skinęła głową i pokazała kartę pokładową z nieśmiałym uśmiechem.

Mamrocząc pod nosem, Richard wślizgnął się na 4B, krzywiąc się, gdy ich ramiona się otarły. Pierwszą rzeczą, jaką zrobił, było naciśnięcie przycisku wzywającego stewardesę.

Niezręczny początek

Kiedy przybyła obsługa, Richard nachylił się bliżej.
„Musi być jeszcze jedno miejsce. To jest… ciasne. Niektórzy z nas nawet zapłacili za tę część.”

Kobieta obok niego odwróciła się do okna, z zarumienionymi policzkami.
„Przykro mi, proszę pana” – odpowiedziała stewardesa – „ale samolot jest pełny – zarówno w pierwszej, jak i ekonomicznej klasie”.