„Wyglądasz inaczej” – mruknął.
„Tak” – odpowiedziała. Podeszła do stóp jego łóżka, tak jak on kiedyś stał przy jej łóżku.
„Naśmiewałeś się ze mnie w tym szpitalu” – powiedziała cicho, ale stanowczo. „Krzyczałeś na mnie, kiedy byłam bezradna. Nazwałeś mnie nikim”.
„Byłem zły” – wyszeptał, spuszczając wzrok.
„Nie” – powiedziała. „Byłeś z tego dumny”.
Położyła małą kopertę na jego stoliku nocnym. „To dowód na to, że mogłam cię wykończyć jednym telefonem. Mogłam wnieść pozew wzajemny, ujawnić prasie twój fałszywy raport psychiatryczny i przy okazji zniszczyć galerię Simone”.
Jego oczy rozszerzyły się ze strachu.
„Nie zrobiłam tego” – kontynuowała – „nie dlatego, że nie mogłam, ale dlatego, że nie jesteś już wart mojej złości”. Odwróciła się, żeby odejść.
„Dlaczego?” – zawołał za nią łamiącym się głosem. „Dlaczego mnie nie zniszczysz?”
Liliana zatrzymała się w drzwiach i spojrzała na mężczyznę, który stał się jej obcy. „Bo” – powiedziała – „już sam sobie to zrobiłeś”.
Tej nocy, po raz pierwszy od lat, dźwięk fortepianu rozbrzmiewał w korytarzach posiadłości Springwood. Liliana zagrała nie dlatego, że miała coś do udowodnienia, ale dlatego, że w końcu nie miała już nic do ukrycia.
Yo Make również polubił
Jesteś osobą starszą ze słabymi nogami? Odkryj 6 cudownych lekarstw
Naturalny napój odchudzający: ciepła woda, ocet jabłkowy, imbir i cytryna
Przepis na duszonego kurczaka po południowemu
Mój brat nazwał moje nowonarodzone dziecko hańbą. Nie zdawał sobie sprawy, kto stoi za nim i słyszy każde słowo. Kiedy się odwrócił, jego uśmiech zniknął — i to był dopiero początek.