Obudziłem się ze śpiączki w pustym pokoju. Poniżej mnie rozbrzmiewał śmiech, gdy moi matka świętowali moją siostrę, oświadczając, że nie jestem wart ich łez. Ale gdy przyszedł po schodach, świat się zmienił…

Pokręciłem głową z niedowierzaniem. — Do zajęć, stary. Ale słuchaj, masz mnie. Zawsze.

Zapomnij o nich, jeśli musisz. Nie można ich aprobaty, żyć.

Tego wieczoru wróciłem do domu. Rodzice ledwie oderwali od telewizora.

Chloe posłała mi mały, pełen poczucia winy uśmiech, ale nic nie powiedział.

To zranione, ale w głębi duszy słowa Ryana.

Na górze następnego laptopa. Tym razem rozpoczęliśmy tworzenie planu.

Skończyć liceum. Aplikować na uczelniach poza stanem. Pracować dorywczo, jeśli będzie trzeba.

Nie powodowałem, przez ich obojętność mnie zdefiniowała.

Patrzenie na świecący ekran, mądry prawdę: przetrwanie na nie tylko obudzenie się ze śpiączki.

To odbudowa życia — nawet jeśli ludzie, których kochasz, nie są tam, przez ci kibicować.

Byłem gotowy — do użytku domowego.