Na wystawnym Weselu mojego wnuka, Panna Młoda śmiała się z mojej kołdry-kilka minut później, jego wybór zakończył noc i na zawsze zmienił naszą rodzinę

Kosze upominkowe
Odgłosy zaskoczenia jak szkło. Uśmiech Cassandry pękł. Jej ojciec wstał w oburzeniu; kelnerzy zamarli w połowie nalewania.

Głos Liama znalazł stal. „Wyśmiałaś jedyną osobę, która kochała mnie bez interesu — która mnie karmiła, wychowywała, wierzyła we mnie, gdy było to niewygodne. Ta kołdra trzyma moją historię. Wyśmiałaś ją. Wyśmiałaś nas. Zabierzcie prezenty, miejsce, fajerwerki. Nie zbuduję życia na pogardzie.”

Odwrócił się, wciąż trzymając moją dłoń. „Chodź, Nana. Wracamy do domu.”