Na weselu pan młody publicznie zawstydził pannę młodą na oczach wszystkich – ale nikt nie spodziewał się, że zareaguje w ten sposób

Studio, które stało się symbolem
Renacer, rozkwitło. Jej projekty – odważne, żywe i pełne życia – budziły podziw w całym kraju. Klientki nie tylko nosiły jej ubrania; nosiły w sobie jej niezłomność.

Waleria przeprowadziła się do jasnego mieszkania z balkonem wychodzącym na mały ogródek. Było jej – spokojne, niezależne i wolne.

Inny rodzaj miłości.
Kilka miesięcy później Felipe odwiedził jej studio – nie z teczką, ale z uśmiechem. „Nie jestem tu jako śledczy” – powiedział. „Zastanawiałem się, czy najodważniejszy projektant, jakiego znam, nie chciałby kiedyś napić się kawy”.

Zaskoczona, ale wzruszona, Valeria zgodziła się. Kawa przerodziła się w godziny rozmów – o książkach, marzeniach i lękach. Powoli przyjaźń przerodziła się w zaufanie, a zaufanie w miłość.

U Felipe Valeria odkryła łagodność, której nigdy wcześniej nie znała. U niej odnalazł światło.

Nowy Świt
Rok później Valeria zaprezentowała swoją najsłynniejszą kolekcję – Amanecer („Świt”). Każdy z jej dzieł opowiadał jej historię: zdradę, odwagę i triumf. Z pierwszego rzędu Eduardo i Mariela bili brawo przez łzy. Felipe, siedzący obok nich, patrzył na nią z podziwem.

Tej nocy, w blasku florenckiego księżyca, Valeria wyszeptała: „Kiedyś myślałam, że szczęście to po prostu brak strachu. Ale to… to coś o wiele więcej”.

Felipe delikatnie ujął ją za rękę. „Czasami najtrudniejsze bitwy przygotowują nas do najpiękniejszych zwycięstw”.

I wiedziała, że ​​ma rację. Jej historia nie opowiadała o złamaniu – opowiadała o odrodzeniu. Po najciemniejszej nocy zawsze nadchodzi nowy świt – jaśniejszy, cieplejszy i pełen obietnic.