Na ślubie mojego syna moja nowa synowa wepchnęła mi twarz w puree ziemniaczane i syknęła: „Spróbuj jedzenia, stara wiedźmo”. Mężczyzna przy barze zbladł, a drink wypadł mu z ręki. „Boże!” – krzyknął w oszołomioną ciszę. „Wiesz, kto to jest? To miliarderka!”

Tej nocy coś we mnie pękło i coś o wiele groźniejszego wskoczyło na swoje miejsce. Jeśli nie uda mi się zrobić tego, co zamierzałem, stracę nie tylko majątek; stracę syna na zawsze.
Wielka sala balowa wyglądała jak sen, który ktoś kupił za platynową kartę. Żyrandole ociekały światłem niczym spadające gwiazdy. Serwetki były złożone w eleganckie łabędzie. Zespół zmiękczał każdy kąt jaskiniowego pomieszczenia starymi piosenkami miłosnymi, tkając gobelin sztucznej nostalgii. Siedziałem przy stole numer dwanaście, na odludnej wyspie, oddalonej o prawie dwa boiska futbolowe od głównego stołu. Siedziałem z dalekimi kuzynami, którzy mrugali do mnie, obdarzali mnie uprzejmymi, łzawymi uśmiechami i opowiadali krótkie historie, jakby zostali ostrzeżeni, że jestem zaraźliwy.
Wszystko w porządku , powiedziałem sobie, kłamstwo było jak gorzka pigułka na moim języku. Nie potrzebuję środkowego siedzenia, żeby patrzeć, jak mój syn rozpoczyna życie.

Evan wyglądał niemożliwie przystojnie w smokingu, który wypożyczyliśmy, kiedy podobno mieliśmy problemy z pieniędzmi. Patrzyłam, jak ociera oczy, gdy Riley sunęła nawą, a biały jedwab jej sukni poruszał się niczym mgła po nieruchomym jeziorze. Na jedną, zdradliwą chwilę nadzieja rozluźniła żelazne obręcze zaciśnięte na mojej piersi. Może ona będzie mostem powrotnym do niego. Może właśnie dziś wieczorem wszystkie moje celowe nieobecności, wszystkie lata sekretów, w końcu zaczną nabierać sensu.

Podano kolację. Antrykot wołowy, zielona fasolka, która pękała z anemiczną radością, i puree ziemniaczane parujące pod warstwą masła. Nie czułem niczego, tylko zapamiętywałem dźwięk jego śmiechu, który odbijał się echem od stołu prezydialnego. Śmiech Riley był jaśniejszy, ostrzejszy. Zawładnęła każdym spojrzeniem w sali, nie wydając się specjalnie starać, mistrzynią bezwysiłkowego podboju.