Na drugim ślubie mojego taty dostałam identyfikator z napisem „gospodyni domowa”. Jego nowa żona uśmiechnęła się krzywo: „Jesteście tylko personelem – bez krzesła, talerza, miejsca”. Mój brat dodał: „jedzenie jest dla rodziny”. Zdjęłam rodzinną obrączkę i cicho powiedziałam: „Więc już nie jestem twoją rodziną”. Ich miny zrzedły… ale to był dopiero początek.

Richard pozostał nieruchomy na krześle, gdy członkowie zarządu wychodzili. Gospodyni posprzątała dom.

Prawne domino szybko upadło. Alexanderowi postawiono czterdzieści siedem zarzutów i groziło co najmniej piętnaście lat więzienia. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) nałożyła na Sterling Industries grzywnę w wysokości siedemdziesięciu pięciu milionów dolarów. Przed zamknięciem rynków złożono trzy pozwy zbiorowe.

Tego popołudnia spotkałem się z tymczasowym prezesem. „Każdy grosz skradziony z funduszu emerytalnego zostanie zwrócony” – oświadczyłem. „Pełna rekompensata plus odsetki”.

Sprawiedliwość to nie zemsta, to odpowiedzialność. Marcus Coleman, sygnalista, otrzymał propozycję objęcia stanowiska dyrektora finansowego. Cassandra złożyła pozew o rozwód w ciągu czterdziestu ośmiu godzin, ale jej intercyza, mająca chronić majątek rodziny, teraz chroniła Richarda przed nią. Nie dostała nic. Żona Alexandra złożyła wniosek o wyłączną opiekę nad dzieckiem. Klub golfowy cofnął mu członkostwo. Złoty chłopiec siedział teraz w areszcie federalnym, a kaucja nie została wypłacona. Richard, duch we własnym życiu, stał się wyrzutkiem.