„Moja synowa rozbiła mój samochód… i próbowała ukryć prawdę – to, co wydarzyło się później, pozostawiło mnie bez słowa”

„Dzień dobry? Spójrz na mój samochód, Lindsay! Jest rozbity!” – krzyknąłem, ledwo wierząc w jej obojętność.

Spojrzała na samochód i wzruszyła ramionami. „Tak, zauważyłam”.

Byłem oszołomiony. „Zauważyłeś? Czy ty w ogóle wiesz, co się stało?”

Wzięła łyk kawy. „Wyciągnęłam go wczoraj wieczorem. Hamulce szwankowały, pewnie dlatego się uszkodził”.

„Wziąłeś mój samochód?” Poczułem, jak ciśnienie mi rośnie. „Bez pytania?”

„Nie używałeś go, a ja musiałam gdzieś pójść” – odpowiedziała niewzruszona.

„O tej porze? Gdzie w ogóle musiałbyś iść w środku nocy?”

„To nie twoja sprawa” – odpaliła. „I nie zaczynaj mówić o pieniądzach. Ja za nie nie płacę”.

Starałam się zachować spokój, ale mój gniew sięgał zenitu. „Lindsay, nie możesz po prostu zabrać czyjejś własności bez pozwolenia. Musisz być odpowiedzialna!”

Przewróciła oczami i odeszła, najwyraźniej nie interesując się słuchaniem.

Rozmowa telefoniczna, która zmieniła wszystko

Właśnie wtedy zadzwonił mój telefon. To był Derek. Poczułem ulgę. Może on ogarnie ten bałagan.

„Mamo, co się dzieje? Lindsay mówi, że jej dokuczasz” – powiedział zmęczonym głosem.

„Derek, ona bez pytania zabrała mój samochód, rozbiła go i teraz odmawia zapłaty za naprawę!” – wybuchnęłam, a moja frustracja wzięła górę.

„Mamo, uspokój się. Zajmę się tym, jak wrócę. Tylko się z nią nie kłóć” – powiedział.

Nawet po zakończeniu rozmowy nie opuszczało mnie przygnębienie: Lindsay coś ukrywała.

Podejrzane nocne działania

Tego wieczoru Lindsay powiedziała, że ​​idzie „spotkać się z przyjaciółką”. Nie uwierzyłem jej. Jak tylko wyszła, zadzwoniłem do Dereka.

„Mamo, co się stało?” zapytał.