Moja rodzina nie zaprosiła mnie na święta Bożego Narodzenia — potem zobaczyła, z kim świętowałam Nowy Rok…

Rozwijamy się, zatrudniamy, planujemy trzy nowe serie. Moi rodzice urządzili uroczystą kolację. Zaprosili całą rodzinę. Cały wieczór rozmawialiśmy o moich sukcesach, moich osiągnięciach. W pewnym momencie Melissa wzięła mnie na bok. Przepraszam, powiedziała, za wszystko, za to, że traktowałam cię jak coś oczywistego, za to, że nie stanęłam w twojej obronie.

Wiem. Dziękuję. Ty i Adrien wyglądacie na naprawdę szczęśliwych. Jesteśmy. Cieszę się, że na to zasługujesz. Przytulił mnie i po raz pierwszy od lat poczułam, że to uczucie jest prawdziwe. W Sylwestra Adrien zabrał mnie z powrotem na Maldes, z powrotem na jacht. Tym razem tylko we dwoje. Staliśmy na pokładzie o północy, oglądając fajerwerki nad oceanem.

Wiesz, powiedział, „Rok temu byłaś sama w swoim mieszkaniu. Spójrz na siebie teraz. Spójrz na nas teraz”. Poprawiłam. Podoba mi się to. Przyciągnął mnie bliżej. Szczęśliwego Nowego Roku, Natalie. Szczęśliwego Nowego Roku. Za rok, w którym w końcu nam się udało. Za nas oboje. Pocałowaliśmy się, gdy fajerwerki wybuchały nad naszymi głowami. I pomyślałam o tamtych świętach, o wykluczeniu, o poczuciu niewidzialności, o tym, jak czasami najgorsze chwile prowadzą do najlepszych zmian.

Spędziłam święta Bożego Narodzenia sama, ale odnalazłam siebie, swoją wartość, swój głos i znalazłam kogoś, kto dostrzegał mnie od samego początku.