Moja rodzina nazywała mnie „dojną krową”, bo po cichu płaciłem za ich wakacje przez cały rok

Po raz pierwszy zaplanowaliśmy spotkanie rodzinne w lokalnym parku – prosty piknik, na który każdy miał swój wkład. To było dalekie od wystawnych wakacji, do których byliśmy przyzwyczajeni, ale śmiech i więź były autentyczne. To było przypomnienie, że prawdziwe bogactwo w życiu pochodzi z wspólnych chwil, a nie z wydanych pieniędzy.

Zamknięcie Banku Elli nie było tylko kwestią wolności finansowej; chodziło o odzyskanie mojego miejsca w rodzinie jako córki i siostry, a nie jako środka do celu. I robiąc to, znalazłam nowy rodzaj bogactwa – takiego, którego nie da się kupić za żadne pieniądze.