Moja mama powiedziała: „Zapraszamy cię tylko z litości, więc nie zostawaj długo”. Uśmiechnęłam się tylko i cicho wyszłam. Dwa tygodnie później dowiedzieli się, że sprzedałam rodzinny domek letniskowy, na który wszyscy liczyli, jeśli chodzi o wakacje. Potem zaczęły napływać wyciągi bankowe – ich wspólne konta były zamknięte, podatki od nieruchomości niezapłacone, a list od prawnika… był w drodze.

Kiedy w ostatniej klasie liceum zadzwonił do mnie nauczyciel i powiedział, że zdobyłem stypendium, moi rodzice byli uprzejmie zaskoczeni.

„Nawet nie wiedzieliśmy, że złożyła podanie” – powiedziała moja mama, śmiejąc się cicho i lekko. „Ona jest taka niezależna”.

Nauczycielka zrobiła pauzę. „Cóż. Jest imponująca”.

Trzymałem w ręku bezprzewodowy telefon na korytarzu, słuchałem i czułem, jak coś zaciska się mocniej za moimi żebrami.

Pewnego lata próbowałem od razu zająć swoje miejsce.

Planowali kolejny weekend w domku. Wróciłem do domu i zastałem mamę przy kuchennym stole z otwartym laptopem, obok notesem, a co kilka sekund dzwonił czat grupowy.

„Hej” – powiedziałem, kładąc torbę z zakupami na ladzie. „Chciałbym tym razem przyjść”.

Nie podniosła od razu wzroku. „Co tam, kochanie?”

„Do domku” – powiedziałem. „Też chętnie wpadnę. Mogę pojechać osobno, jeśli nie będzie miejsca w samochodzie”.

„Wszystkie pokoje są zajęte” – powiedziała, wciąż pisząc. „Może w przyszłym roku”.

Noah prychnął z salonu. „Co, nagle masz ochotę na świeże powietrze?”

Kciuki Emily stukały w ekran. Nic nie powiedziała, ale jej wyraz twarzy się nie zmienił. Nie musiał.

Stałem tam, trzymając torbę z paliwem do latarni i przekąskami, które poproszono mnie kupić. Ręka zaczynała mi drętwieć na plastikowych uchwytach.

„Mógłbyś chociaż zapytać, czy komuś to przeszkadza” – powiedziałem równym głosem.

„Och, Lotus” – powiedziała moja matka, w końcu podnosząc wzrok. „Nie zaczynaj. To nie jest