Moja dziesięcioletnia córka wpatrywała się w i wyszeptała: „Mamo… nie można korzystać z tego dziecka do domu.” Zszokowana pytanieam ją, dlaczego. Jej działania drżały, gdy otrzymano je przez telefon. „Po prostu spójrz na to” – powiedziała. W chwili, gdy zastosowanie ekran, nogi się podeszły ugięły.

Po raz pierwszy od produkcji ogarnął ją prawdziwy, przeszywający strach.

Następnego ranka administratora środowiska, pan Reynolds, pojawiło się z nimi po tym, jak Sarah naprawiła natychmiastowego naprawy.

Zaprowadził ich do cichego biura, gdzie na biurku piętrzył się akta.

– To poważna sprawa – zaczynam tonem.

– Wygląda na to, że rzeczywiście dwójkę dzieci uznano pod tym samym zdaniem.

Ale proszę nie szyj, mamy procedury – odciski palców, stóp, drażliwy DNA. Nie ma szans na trwałą pomyłkę.

– Nie ma szans? – głos Sarah zadrżał. – Dwa łóżka, które należy stosować zgodnie z etykietami zeszłej nocy. Moja córka może zostać zamieniona.

Pan Reynolds wymienił zaniepokojone spojrzenie z Lindą, pielęgniarką. – Błąd w etykietowaniu został zauważony i naprawiony.

Oba dzieci są rozdane. Trzymaj pani swoje dziecko.

Ale Sarah nie była zadowolona. – Chcę udowodnić.

W ciągu kilku godzin pojawi się technik laboratoryjny, przez wystąpienie – nakłucie piętnastego dziecka, wymazane z Sarah i Marka.

Podczas oczekiwania na wyniki, myśli Sarah krążyły w kółko.

Za każdym razem, gdy patrzyła na swoje dziecko, ogarniała ją wątpliwość. Czy to naprawdę jej Olivia? A może cudze dziecko?

Emily zmarła blisko, niezwykle istotna jak na dziecko. – Mamo, nawet jeśli coś się stało, i tak będziemy ją kochać, prawda?

Łzy naszły Sarah do oczu. – Oczywiście. Ale poznałem prawdę.

Dwa zmęczenice dni później nadchodzące wyniki. Sarah i Mark siedzieli w administratora, trzymając się za ręce.

Technik poszedł z teczką.

– Test DNA potwierdza, że ​​dziecko A – pani córka – jest biologicznie państwa. Nigdy nie nastąpi wymiana.

Uczucie ulgi zalało Sarah tak głęboko, że aż zakręciło jej się w głowie.

Przytuliła Olivię do piersi, szepcząc w jej miękkim włoskim: – Jesteś moja. Zawsze byłaś moja.

Ale technika nie została zakończona. – Dziecko B, druga Olivia Walker, należy do innej pary.

Jednak… błąd w systemie niemal doprowadzony do przełącznika w oznaczeniach.

Pan Reynolds odchrząknął. – Przeprowadzimy pełne dochodzenie. Nigdy nie powinno się zdarzyć.

Sarah pojawiła się na Emily, która popłynęła lekko głową, jakby powiedziała: „Widzisz? Nie myliłam się.”