Mój własny ojciec powiedział: „Jesteś po prostu głupim błędem z mojej przeszłości… zabierz tę ciążę i wynoś się!”. Dziewięć lat później ochrona zawołała: „Proszę pani, pani rodzice są przy bramie pani osiedla”, a ja się uśmiechnęłam i powiedziałam… (Prawdziwa historia).

A to było moje.

Gerald najpierw spróbował gniewu – podniósł głos, opowiedział o wszystkim, co dla mnie zrobił, kiedy dorastałem. Próbował wzbudzić we mnie poczucie winy.

Odbiło się ode mnie jak deszcz od szkła.

Jego gniew nie miał już żadnej mocy.

Potem próbował wywołać u mnie poczucie winy, przypominając mi, że są starzy, że nie mają dokąd pójść, że jestem ich jedynym dzieckiem.

Nic nie czułam. Poczucie winy, które próbował wywołać, wypaliło się we mnie lata temu.