Mój tata ożenił się ponownie i pilnie wezwał mnie do domu. Gdy tylko zobaczyłem macochę i jej ciążowy brzuch, byłem w szoku, rozpłakałem się, odwróciłem się i uciekłem…

W dniu ślubu stałem przed bramą. Tata miał na sobie skromny garnitur. Sophia, w zwiewnej białej sukni, delikatnie położyła dłonie na brzuchu. Moja klatka piersiowa boleśnie się skręciła. Chciałem wejść do środka, krzyknąć „Nie!”, ale stopy miałem jak wrośnięte w ziemię.

Zamiast tego zostawiłem list w drzwiach:

„Nie mogę tego pobłogosławić, ale nie mogę też cię znienawidzić. Wychodzę. Mam nadzieję, że znajdziesz szczęście”.

Odwróciłam się i poszłam drogą. Za mną rozbrzmiewała muzyka weselna, a każda nuta ściskała moje serce jak kamień.

Moja młodość, moja rodzina. Wszystko runęło w jednej chwili.