Mój mąż potajemnie dał matce klucz do naszego domu – więc zjawiłam się z policją i pozwem na 10 milionów dolarów. Wyjąkał: „Mama chciała tylko popatrzeć…”, ale potem odtworzyłam nagranie z monitoringu – i wszyscy zbladli.

„Z czego?” Głos Ryana się załamał. „Z bycia szczęśliwym? Z życia poza twoją kontrolą?”

„Ona nigdy nie kochała cię tak jak ja!”

„Nie” – przerwałam. „Kochałam go na tyle, żeby pozwolić mu wybrać. Ty kochałeś go na tyle, żeby upewnić się, że nigdy nie będzie mógł tego zrobić”.

Szepty wokół nas stawały się coraz głośniejsze. Przyjaciółki Helen z przerażeniem patrzyły, jak ich idealna matrona z towarzystwa rozpada się na ich oczach. Chloe odsunęła się od matki, w końcu dostrzegając prawdę, którą pomogła urzeczywistnić.

„Rozpoczyna się rozprawa” – powiedział cicho Evan.

Podałem list prokuratorowi okręgowemu, który czekał cicho w pobliżu. Potem zwróciłem się do Ryana po raz ostatni.

„Kochałem cię” – powiedziałem. „Ale miłość nie powinna tak boleć”.

„Audrey, proszę…”

„Żegnaj, Ryanie.”

Odszedłem, gdy Helen została wprowadzona na salę sądową, a jej starannie skonstruowany świat rozpadł się za mną. Mój telefon zawibrował – SMS od byłego wspólnika mojej babci z kancelarii. Znalazłem coś w archiwum, głosił napis. Twoja babcia byłaby dumna.

Na zewnątrz jesienne powietrze było czyste i rześkie. Evan dogonił mnie u podnóża schodów sądu.

„Wszystko w porządku?” zapytał.

Oglądałem, jak liście rozsypywały się na chodniku, odrywały się od gałęzi i niosły na wietrze.