Mój brat zniszczył mój trzyletni związek, mówiąc rzeczy, które po prostu…

Ludzie ciągle pytają mnie, czy żałuję, jak sobie z tym poradziłam. Czy czuję się źle z powodu problemów mojej rodziny. Szczerze mówiąc – nie. Ani trochę. Żałuję, że zaufałam ludziom, którzy na to nie zasługiwali. Żałuję, że nie postawiłam granic wcześniej. Żałuję, że ignorowałam sygnały ostrzegawcze, bo myślałam, że „rodzina” oznacza bezwarunkowe wsparcie. Ale niszczenie ich finansów? Odmowa poświęcenia się dla rozwiązania problemów, których sama nie stworzyłam? Odejście od ludzi, którzy uważali, że „nie wywołuj dramatów” to właściwa reakcja na zdradę? Zero żalu.

Ostatni SMS, jaki mama wysłała mi około miesiąc temu, brzmiał: „Rodzina powinna sobie nawzajem wybaczać”.

Moja odpowiedź: „Rodzina w ogóle nie powinna [__] się nawzajem odwiedzać. Powinnaś spróbować tego przy następnym dziecku”.

Potem zablokowałem jej numer.

No więc tak, Reddit, oto moja historia. Mój brat [ ] moja dziewczyna. Rodzina kazała mi nie wywoływać dramatów, więc zamiast tego doprowadziłem do ruiny finansowej. Niektórzy z was powiedzą, że jestem [ ]. W porządku. Jestem [__], który świetnie śpi w nocy i nie jest już niczyją wycieraczką.

Jeśli jesteś w podobnej sytuacji, oto moja rada: przestań się podpalać, żeby ogrzać innych. Przestań poświęcać się dla ludzi, którzy nie zrobiliby tego samego dla ciebie. A jeśli ktoś mówi ci, żebyś nie „wywoływał dramatu” po tym, jak cię zranił, wywołaj dramat – tylko upewnij się, że będzie to wyważone, przemyślane i nie pozwoli im obwiniać cię za własne porażki. Bo ostatecznie najlepszą zemstą nie jest złość. To budowanie lepszego życia, podczas gdy oni próbują funkcjonować bez ciebie jako siatki bezpieczeństwa. Okazuje się, że większość z nich nie potrafi.