Moi rodzice zostawili mnie z wujkiem i ciocią, żeby mogli wychowywać tylko moją siostrę – 12 lat później skontaktowali się ze mną w czasie świąt Bożego Narodzenia

Porzucona przez rodziców w wieku zaledwie 10 lat, Melody znalazła miłość i stabilizację u ciotki i wujka, którzy traktowali ją jak własną córkę. Teraz, mając dwadzieścia dwa lata i rozwijając się w swojej karierze w branży IT, Melody zwraca uwagę swoich biologicznych rodziców. Jednak odbudowanie więzi nie jest takie proste, co pokazuje Melody, że niektórych więzi nie da się naprawić…
Miałam 10 lat, gdy moje życie rozpadło się na dwie części.

W jednej chwili rozpakowywałam torbę szkolną w domu, a w drugiej rodzice pospiesznie wpychali mnie do samochodu z walizką, obiecując, że pojedziemy na chwilę odwiedzić babcię.

„Uwielbiasz być u babci, prawda, Melody?” – zapytała moja mama, związując moje włosy w długi kucyk.

Skinąłem głową.

Myślałam, że to będzie fajna przygoda. Nie zdawałam sobie sprawy, że „chwilka” będzie oznaczać wieczność.

Zaczęło się, gdy moja młodsza siostra, Chloe, miała pięć lat. Uprawiała gimnastykę w lokalnym ośrodku rekreacyjnym, a jej trener przysięgał, że ma do tego naturalny talent.

„Mogłaby dojść aż do końca” – powiedział. „Poważnie. Mówię o konkursach i całej masie!”

Moi rodzice uchwycili się tych słów jak tratwy ratunkowej. Chloe nie była już tylko małą dziewczynką kręcącą się w trykocie. Nagle stała się ich złotym biletem do życia.

Wszystko kręciło się wokół Chloe. Jej treningi, zawody, przyszłość. Mówili, że warto byłoby wyrwać rodzinę z korzeniami, gdyby udało jej się zostać mistrzynią olimpijską w jakiejś dziedzinie.