Moi rodzice nie zaprosili mnie na Święto Dziękczynienia, żeby zaimponować mojemu bogatemu wujkowi. Nie znali restauracji z trzema gwiazdkami Michelin, którą zarezerwowali, żeby się „popisać”…

Część 2: Kolacja

Poranek Święta Dziękczynienia wstał szary. Kuchnia Belli tętniła energią. Chodziłem po sali, sprawdzając postępy w przygotowaniu, czując gwar pracy. Pracownicy traktowali mnie z szacunkiem. Tutaj byłem liderem.

O 16:00 przyjechała rodzina Thompsonów. Obserwowałem ich z cienia. Michael w garniturze szytym na miarę, tata z dumą, mama promieniejąca, pokazująca wujkowi Robertowi kryształowe żyrandole i polerowane drewno prywatnej jadalni.

„Evelyn, jesteś tutaj” – powiedziała mama, kiedy mnie zobaczyła. Jej uśmiech był sztywny.

„Miejsce 13” – powiedziałem. „Pamiętam”.

Usiedliśmy. Wujek Robert, energiczny i radosny, natychmiast zwrócił się do mnie.

„No, Evelyn! Miło cię widzieć. Co ostatnio robisz? Nadal majstrujesz przy tych food truckach?”

Przy stole zapadła cisza. Michael spojrzał na swój talerz. Ashley skrzywiła się. Mama wyglądała, jakby chciała zniknąć.

„Coś w tym stylu” – uśmiechnąłem się.

Rozpoczęła się kolacja. Jedzenie było bez zarzutu. Robert zachwycał się dobranymi winami. Ciągle zadawał mi pytania, starając się być uprzejmy, ale każde pytanie było dla mojej mamy jak mina.

„Więc, Evelyn, twoja matka mówiła, że ​​pomogłaś odzyskać tę rezerwację? Pewnie masz przyjaciół na wysokich stanowiskach”.

Widziałam jak mama zesztywniała.

„Tak”, powiedziałem. „Ale nie w taki sposób, jak myślisz”.

Michael zaśmiał się pod nosem. „Daj spokój, Evelyn. Kogo znasz? Maître d’? Dostawcę?”

Odstawiłem szklankę. „Znam właściciela”.

Mama zaśmiała się wysokim, nerwowym głosem. „Tak, tak, zna właścicielkę”.

„Nie” – powiedziałem, a mój głos wyraźnie dotarł do końca stołu. „Jestem właścicielem”.

Forks zamarł. Powietrze opuściło pomieszczenie.

„Ty?” zapytał Robert z niedowierzaniem. „Jesteś właścicielem Bella’s?”

„Tak”, powiedziałem. „Bella’s i sześć innych restauracji, plus dwie firmy cateringowe. W zeszłym roku Thompson Culinary Holdings zarobiło 12 milionów dolarów”.

Michael mrugnął. Ashley opadła szczęka. A mama… Twarz mamy zbladła.

„Myślałam…” wyszeptała. „Myślałam, że ci się nie udaje”.