Młoda panna młoda zmieniała pościel każdego dnia… aż pewnego dnia weszła jej teściowa

Pewnego ranka nadarzyła się okazja. Elena wyszła na chwilę, żeby odwiedzić przyjaciółkę, a ja postanowiłem trochę posprzątać. Wszedłem do ich pokoju pod pretekstem odkurzenia i o mało nie natknąłem się na małą, starannie zapakowaną paczkę ukrytą pod łóżkiem.

Zawahałam się, czując ukłucie winy na myśl o naruszeniu ich prywatności, ale moje palce poruszyły się niemal same. Paczka była zaskakująco lekka, owinięta w zwykły brązowy papier i przewiązana sznurkiem. Powoli ją rozwiązałam i rozłożyłam papier.

W środku znajdował się pamiętnik w zniszczonej, miękkiej w dotyku, skórzanej okładce. Serce zabiło mi mocniej i zawahałam się jeszcze przez chwilę, zanim go otworzyłam. Strony były wypełnione starannym pismem, każdy wers napisany z dbałością. To był pamiętnik Eleny, który odsłaniał świat, którego się nie spodziewałam.

Sekret odsłonięty
Wpisy były mieszanką radości i smutku, połączeniem marzeń i lęków. W miarę czytania wyłaniał się wyraźniejszy obraz Eleny, strony, której nie dostrzegałam przez jej nieustanne uśmiechy.

„Eleno, moja kochana” – zaczynał się jeden z wpisów. „Obiecuję być mężczyzną, na jakiego zasługujesz, być przy tobie w zdrowiu i chorobie…”

Przysięgi Lucasa zostały spisane dosłownie, lecz pod nimi Elena napisała: „Czy kiedykolwiek naprawdę będę tym, czego on potrzebuje?”

Strona po stronie, pamiętnik odsłaniał niepewność Eleny, jej zmagania z dopasowaniem się do rodziny tak odmiennej od jej własnej. Prześcieradła, te ciągle zmieniające się prześcieradła, były symbolem – drobną próbą utrzymania kontroli, odnalezienia czystości i porządku w świecie, w którym czuła, że ​​jest nieustannie obserwowana i oceniana.

Ale to nie koniec. Głębiej na stronach, nabazgrane innym atramentem, widniało imię – „Ana”. Imię, które miało ogromny ciężar. Wpisy w pamiętniku zmieniały się, opisując przyjaźń Eleny z Aną, powiernicą i pierwszą miłością, część jej przeszłości, którą nigdy nie dzieliła z Lucasem.

Każde słowo było wyznaniem utraconej miłości, walką o pogodzenie przeszłości z teraźniejszością. Serce bolało mnie z powodu Eleny, z powodu ciężaru, który dźwigała, z powodu podwójnego życia, które żonglowała, próbując być idealną żoną, jednocześnie ukrywając swoje prawdziwe „ja”.