Milioner zawsze choruje po zjedzeniu jedzenia żony — dopóki Czarna Służąca nie odkryje prawdy…

Zaprosił Angelę z powrotem do rezydencji – tym razem nie jako służącą, lecz jako zaufaną przyjaciółkę.

„Zawdzięczam ci życie” – powiedział cicho. „Byłem ślepy. Widziałeś to, czego ja nie mogłem”.

Angela uśmiechnęła się skromnie. „Nic mi pan nie jest winien, proszę pana. Po prostu zrobiłam to, co słuszne”.

Ale William nalegał. Założył fundację jej imienia – The Angela Brooks Trust – dedykowaną wspieraniu pracowników domowych i opiekunów w całym mieście.

Kilka miesięcy później, podczas procesu, obrona Claudii upadła. Jej motywy stały się jasne: planowała odziedziczyć majątek Williama i uciec za granicę z innym mężczyzną. Została skazana na dwadzieścia pięć lat więzienia.

Kiedy odczytano werdykt, William zwrócił się do Angeli na galerii sali sądowej. Ich oczy się spotkały – jedno pełne skruchy, drugie cichego przebaczenia.

Na zewnątrz roiło się od reporterów, ale William zignorował ich wszystkich. Odezwał się tylko raz do kamer:

„Lojalność nie wynika z bogactwa ani statusu. Wynika z prawdy”.

I gdy schodził obok Angeli po schodach sądu, zimny londyński wiatr wydał mu się jakoś lżejszy — jakby po raz pierwszy od lat mógł znów swobodnie oddychać.