Milioner zawsze choruje po zjedzeniu jedzenia żony — dopóki Czarna Służąca nie odkryje prawdy…

William zmarszczył brwi, zdezorientowany, ale się zgodził. Podczas odtwarzania filmu krew odpłynęła mu z twarzy. Mimo to, gdy film się skończył, odsunął telefon.

„To absurd” – powiedział chłodno. „Angelo, długo dla mnie pracowałaś. Myślałem, że jesteś lepsza od rozsiewania kłamstw”.

Claudia, wchodząc w tym momencie, udała zdziwienie. „Kłamstwa? Jakie kłamstwa?”

William spiorunował Angelę wzrokiem. „Przeproś moją żonę – teraz”.

Angela stała jak sparaliżowana, ze łzami w oczach. „Panie, mówię prawdę…”

„Dość!” – zagrzmiał. „Pakuj się. Jesteś zwolniony”.

Kiedy Angela zapłakana opuściła rezydencję, Claudia odwróciła się w stronę Williama, a na jej twarzy malował się triumf, a strach ustąpił miejsca małemu, zwycięskiemu uśmieszkowi ukrytemu za dłonią.

Tej nocy, gdy William pił wino, które mu nalała, jego wzrok się zamazał, a w piersi poczuł ucisk.

Kiedy William obudził się następnego ranka we własnym łóżku, ledwo mógł się ruszyć. Claudia siedziała obok niego, a jej głos ociekał udawanym zaniepokojeniem.

„Zemdlałaś, kochanie” – powiedziała cicho. „Naprawdę musisz odpocząć. Już powiedziałam firmie, że robisz sobie przerwę”.

Coś w jej tonie go zaniepokoiło. Po raz pierwszy pomyślał – co by było, gdyby Angela miała rację?

Tymczasem Angela, teraz bezrobotna, nie mogła spać. Każdej nocy dręczyło ją poczucie winy. Wiedziała, że ​​pan Hayes jest w niebezpieczeństwie. Ale kto uwierzyłby ostrzeżeniu zwolnionej gosposi przed bogatą damą z towarzystwa?

Zdeterminowana, skontaktowała się z detektyw Laurą Benson , starą przyjaciółką, która pracowała z jej zmarłym mężem w policji. Angela pokazała jej nagranie. Laura zmarszczyła brwi. „To poważna sprawa, ale potrzebujemy więcej dowodów. Bez dowodów rzeczowych nic się nie stanie”.

Obie kobiety obmyśliły plan. Angela miała wrócić do rezydencji pod pretekstem zabrania pozostałych jej rzeczy. Tam miała spróbować odnaleźć tajemniczy biały proszek.

Kiedy dotarła na miejsce, Claudia powitała ją z wymuszonym uśmiechem. „Tak szybko wróciłaś?”