Miliarder, pragnąc pochwalić się swoim sukcesem, zaprasza swoją byłą żonę na wystawne wesele, tylko po to, by być oszołomionym, gdy pojawia się ona z parą bliźniaków, o których istnieniu nie miał pojęcia

Lila nieco złagodniała. „Nie byłam tu po to, żeby cię ukarać. Przyszłam, bo mnie zaprosiłeś. Chciałeś mi pokazać, jak bardzo jesteś skuteczny”.

Wstał powoli, dźwigając na sobie ciężar rzeczywistości. „I teraz zdaję sobie sprawę, że straciłem sześć lat mojego największego sukcesu”.

Konsultantka ślubna delikatnie go poklepała. „Pięć minut przed rozpoczęciem”.

Cassandra już szła i wyraźnie paliła.

Aleksander wrócił do Lili i dzieci. „Potrzebuję czasu. Chcę ich poznać. Możemy porozmawiać?”

Lila zawahała się i skinęła głową. „To zależy. Chcesz teraz zostać ojcem, czy po prostu mężczyzną, którego złapano?”

To pytanie zapadło głębiej niż jakikolwiek nagłówek czy spadek wartości akcji.

„Chcę być ich ojcem” – powiedział cicho, a jego głos się załamał. „Jeśli mi pozwolisz”.

Do ślubu nigdy nie doszło.

Tego samego dnia Cassandra wydała publiczne oświadczenie na temat „błędnych wartości” i „potrzeby jasności”. Media społecznościowe przez tydzień tętniły życiem.

Ale dla Aleksandra nie miało to już znaczenia.

Po raz pierwszy od lat wracał do domu – nie do rezydencji pełnej pustych pokoi, lecz na skromne podwórko, gdzie dwójka dzieci śmiała się, goniąc świetliki, a kobieta, którą kiedyś kochał, czekała na skraju przebaczenia.

I po raz pierwszy od dawna nie zbudował żadnego imperiów.

Odbudowywał coś o wiele bardziej kruchego i cennego.