Miliarder poprosił córkę, żeby wybrała matkę z grupy modelek, ale ona wybrała pokojówkę. „Tato, wybieram ją!”

Słowa te odbiły się echem w złoconym korytarzu posiadłości Lancasterów, zatrzymując wszystkich w miejscu. Richard Lancaster, miliarder i potentat w zarządzaniu firmami, stał w oszołomionej ciszy. Jego sześcioletnia córka, Amelia, właśnie wskazała palcem na Clarę Bennett, jedną z gospodyń domowych.

Wokół nich, w kolejce modelek, które Richard starannie zaprosił, poruszały się niespokojnie. Były eleganckie, dostojne, ubrane w lśniące suknie, które kosztowały więcej niż roczna pensja większości ludzi. Richard zaplanował tę chwilę, przekonany, że Amelia wybierze jedną z nich na swoją nową matkę. W końcu minęły trzy lata od śmierci jego żony Eleny i choć pogrążał się w pracy, Richard wiedział, że Amelia potrzebuje matczynej miłości.

Ale Amelia zignorowała diamenty, perfumy i nieskazitelny uśmiech. Zamiast tego wybrała Clarę – pokojówkę w prostej czarnej sukience i białym fartuchu, z dłońmi wciąż czerwonymi od polerowania sreber.

„Ja?” Głos Clary się załamał, a jej dłoń przycisnęła się do piersi. „Amelio, kochanie… Ja po prostu…”

„Jesteś dla mnie dobra” – powiedziała Amelia stanowczo, szeroko otwierając oczy i patrząc niewinnie. „Opowiadasz mi bajki na dobranoc, kiedy tata jest zajęty. Rozśmieszasz mnie. Chcę, żebyś była moją mamusią”.