Miejsce w pierwszej klasie czarnoskórego chłopca zostało skradzione przez białego pasażera — „Czarni nie mają pieniędzy, żeby tu siedzieć. Idźcie na tył”. Zakończenie sprawiło, że pasażer tego pożałował…

Marcus przełknął ślinę, zachowując spokój. „Mam bilet na 2A” – powiedział, pokazując kartę pokładową.

Mężczyzna zignorował go, przewracając kolejną stronę, jakby Marcus nie istniał. Dla chłopca, który po raz pierwszy samodzielnie wyruszył w podróż, było to bolesne wprowadzenie w brzydotę uprzedzeń.

Wkrótce podeszła stewardesa. Marcus cicho wyjaśnił sytuację, ponownie pokazując bilet. Na jej twarzy pojawiło się zaskoczenie, ale zanim zdążyła się odezwać, mężczyzna warknął: „Ta kabina nie jest dla takich jak ty!”.

Jego głos poniósł się po kabinie i zapadła cisza. Wszystkie oczy zwróciły się w ich stronę.

Obsługa natychmiast wezwała kapitana i ochronę. Marcus, powstrzymując łzy, ale nie dając się złamać, został tymczasowo odprowadzony na inne miejsce.

Chwilę później ochrona otoczyła aroganckiego pasażera. Jego samozadowolenie wyparowało, gdy nakazano mu natychmiastowe opuszczenie pokładu . W kabinie panował gwar, gdy wyprowadzano go, wciąż krzycząc w proteście.

Schodząc z pomostu, rzucił Marcusowi ostatnią obelgę: „Myślisz, że to się dla ciebie dobrze skończy? Nigdy nic nie osiągniesz”.