Mama umówiła mnie na randkę w ciemno z dowódcą marynarki wojennej. „To bohater” – powiedziała. „Bądź wdzięczna, że ​​cię chce”. Podczas kolacji złapał mnie za nadgarstek.

„Mamo, po zgłoszeniu niewłaściwego zachowania, nieformalny kontakt jest nieodpowiedni. Sprawą zajmuje się postępowanie dochodzeniowe”.

„Śledztwo” – powtórzyła mama. „To szaleństwo. Traktujesz nieudaną randkę jak sprawę karną”.

„To nie jest sprawa karna. To kontrola etyczna i standardowa procedura”.

„Za co? Za to, że facet był zbyt bezpośredni na randce? Za to, że sprawiłeś, że poczułaś się niekomfortowo?”

„Funkcjonariusz O‑5, który fizycznie unieruchomił funkcjonariusza O‑4 i wydał coś, co przedstawił jako rozkaz podczas spotkania towarzyskiego. To narusza standardy postępowania”.

„Czepiasz się szczegółów. Używasz technicznego języka, żeby usprawiedliwić niszczenie czyjegoś życia”.