Macocha zmuszała dziewczynkę do sprzątania, aż krwawiła i była kompletnie wyczerpana. Jej ojciec, żołnierz, niespodziewanie wrócił do domu, zobaczył córkę i krzyknął…

Ich życie stopniowo wracało do normy. James kontynuował wolontariat w ośrodku dla dzieci, dzieląc się swoją historią, by dawać nadzieję. Emily rozkwitała w szkole, zdobywając przyjaciół i pewność siebie. Śmiali się swobodnie, razem gotowali, a nawet tańczyli w salonie w deszczowe dni. Powoli cienie przeszłości blakły, zastąpione miłością i zaufaniem.
Rok później Emily wystąpiła na szkolnym recitalu, grając na pianinie bezbłędnie. James siedział w pierwszym rzędzie, z dumą i łzami w oczach. Kiedy salę wypełniły brawa, Emily rzuciła mu się w ramiona. „Poszło mi dobrze?”
„Byłaś idealna, moja dzielna dziewczyno” – wyszeptał James.
Stojąc razem w tym uścisku, zrozumieli, że uzdrowienie jest możliwe, nawet po najgłębszym bólu. Ich podróż była dowodem na to, że miłość, cierpliwość i odwaga mogą pokonać strach.
A patrząc na uśmiech Emily, James uświadomił sobie, że historia, którą przeżyli, nie była tylko ich historią – była przypomnieniem dla świata: mówcie głośno o przemocy, chrońcie tych, którzy nie potrafią sami się bronić, i pozwólcie nadziei kierować każdym krokiem. Podzielcie się tą historią, aby inni również mogli znaleźć odwagę.