Lekarz odmówił leczenia czarnoskórej dziewczynki, ponieważ myślał, że jej rodzina nie będzie w stanie zapłacić — ale gdy przyjechał jej ojciec, natychmiast tego pożałował

Westchnął, wpatrując się w unoszącą się i opadającą pierś córki. „Nikt nie powinien musieć walczyć o traktowanie jak człowiek” – powiedział cicho. „Ani moja córka. Ani nikt inny”.

Następnego ranka szpital publicznie przeprosił rodzinę Brooksów i ogłosił nową kontrolę polityki dotyczącej uprzedzeń rasowych i procedur przyjmowania pacjentów. Licencja lekarska dr. Crane’a została poddana kontroli przez komisję stanową.

Dla Michaela nie chodziło o zemstę, lecz o odpowiedzialność.
Siedząc tam, trzymając maleńką rączkę Lili, obiecał sobie jedno: żadne dziecko nigdy więcej nie zostanie odrzucone tylko dlatego, że ktoś uznał, że „nie wygląda na to, by było na tyle godne zapłaty”.