Kilka lat po rozwodzie zaczął znowu z niej drwić, ale zastał ją z trojaczkami i prywatnym odrzutowcem.

„Ja też tego chciałem” – odpowiedział, ale już otworzył drzwi.

Na zewnątrz czekał czerwony SUV, a na miejscu pasażera siedziała Carol, dziewczyna z biura, zawsze pełna gracji, na wysokich obcasach, z czerwoną szminką, która nie miała z nim żadnej przeszłości.

Laura podeszła do stołu, spojrzała na papiery rozwodowe i zobaczyła swój podpis obok jego. Jeszcze o tym nie wiedziała, ale ta zapomniana, odrzucona i prawnie należąca do niej próbka pewnego dnia odmieni jej los.

W gabinecie lekarskim unosił się zapach antyseptyku i dziwny aromat lawendy. Siedziała sztywno naprzeciwko doktora Evansa, z dłońmi splecionymi na kolanach.

„Obawiam się, że twoje szanse na naturalne poczęcie są niezwykle nikłe, Lauro” – powiedział, delikatnie przesuwając w jej stronę teczkę.

„Twój poziom AMH spadł jeszcze bardziej niż w zeszłym roku”.

Spróbował skinąć głową, ale ból w klatce piersiowej utrudniał mu oddychanie.

„Czy nic już nie ma? Nic już nie ma do spróbowania?” – pytanie zabrzmiało łamiącym się głosem, jakby jego nadzieja była na skraju załamania.