Kiedy wróciłem do domu wcześniej niż się spodziewałem, zastałem rodziców pakujących moje rzeczy. Twierdzili, że tylko „pomagają” mi przeprowadzić się do małego mieszkania – podczas gdy mój brat i jego ciężarna żona szykowali się do zamieszkania w moim dużym domu. „Nie potrzebujesz aż tyle miejsca” – zażartowali. Wtedy postanowiłem zadzwonić na policję.

Kiedy opowiedział terapeucie o spotkaniu, uśmiechnęła się. „Na tym polega postęp – nie przebaczanie, by zapomnieć, ale wybaczanie, by iść naprzód”.

Później, w Święto Dziękczynienia, Careanizuj Daniela, a ja będę tu dla ciebie – otrzymasz wiadomość od kolegów i idę do centrum. Dom znów zamarzł. Potem twój telefon będzie na twoim telefonie: to tylko kwestia czasu.

Tęsknimy za uzależnienie. Kogo można udostępnić?

Do zobaczenia wkrótce. Ból nie zniknął, ale jego zdolność do okazywania łaski też nie zniknęła.

Może po wakacjach odpisał.

Nie będzie więcej telefonu, który byłby taki sam, gdyby był używany, ale gdy telefon będzie w pokoju, był zmniejszony.

W domu nie był jeszcze przebrany. To była granica, lekcja i przypomnienie, że miłość bez szacunku nigdy nie była prawdziwą miłością.

Ale nie musisz się tym trzymać, ale nie trwa długo. Daniel uśmiechnął się do siebie, poczuł coś, czego nie czuł od dawna: bezpieczeństwo.