Kiedy się ożeniłem, nie wspomniałem ani słowem o firmie wartej 25,6 miliona dolarów, którą odziedziczyłem po dziadku – i dzięki Bogu. Bo rano po naszym ślubie moja teściowa wparowała do ciasnego mieszkania mojego męża z fikcyjną „awarią hydrauliczną”, mężczyzną w garniturze, milczącym notariuszem i górą dokumentów, które miała mi podpisać – dokumentów, które miały przekazać wszystko, co mój dziadek zbudował jednym pociągnięciem pióra.

„Oczywiście, że nie, kochanie” – ton Eleanor złagodniał, stając się niemal kojący. „Wiem, że ją kochasz. Ale nie ma nic złego w zapewnieniu sobie bezpieczeństwa finansowego w małżeństwie. Tak ciężko pracowałeś, tak wiele poświęciłeś. Zasługujesz na to, by czerpać korzyści z tego partnerstwa. Kiedy wszystko będzie legalne, kiedy oficjalnie będziecie małżeństwem, oboje będziecie chronieni. Po prostu porozmawiaj z nią o wspólnych kontach po ślubie. Bądź mądry”.

Cofnęłam się bezszelestnie od drzwi, serce waliło mi jak młotem. Czy oni naprawdę spiskowali, żeby zdobyć dostęp do moich pieniędzy? A może Eleanor manipulowała synem, zaszczepiając mu w głowie jakieś pomysły?

Siedziałem w samochodzie przez dwadzieścia minut, próbując się uspokoić, zanim wróciłem do środka. Kiedy w końcu zapukałem, Jason i Eleanor byli uśmiechnięci, a kolacja przebiegła bez zakłóceń. Nie mogłem jednak otrząsnąć się z tego, co podsłuchałem.

Tej nocy zadzwoniłem do Katie ze swojego mieszkania.

„Chyba muszę odwołać ślub” – powiedziałam bez żadnych wstępów.

„Wow, co? Co się stało?”

Opowiedziałem jej podsłuchaną rozmowę, o tym, jak Eleanor podglądała dokumenty, o wszystkich kwestiach finansowych i naruszeniach granic.

„Ona coś wie” – podsumowałem. „Albo coś podejrzewa. I przygotowuje Jasona, żeby to zrobił”.

„Albo jest manipulującą matką, która widzi w tobie bilet na jedzenie i przygotowuje syna do wykorzystania go” – powiedziała Katie bez ogródek. „Pytanie brzmi: czy Jason jest w to zamieszany, czy też jest jej ofiarą?”

„Nie wiem” – przyznałam. „Kiedy mówi o mnie, o nas, to wydaje się prawdziwe. Ale potem słyszę, jak rozmawia z matką o zdobyciu dostępu do „jej pieniędzy”…”

„Opowiedziałaś mu już o Harlo Technologies?” zapytała Katie.

„Nie. Czekałem do czasu po ślubie.”

„Nie rób tego” – powiedziała stanowczo Katie. „Sam, wiem, że go kochasz, ale coś tu jest bardzo nie tak. Najpierw chroń siebie. Przetrwaj ślub, jeśli chcesz – ale nie mów mu o firmie, dopóki nie będziesz absolutnie pewna jego intencji”.

„To takie zwodnicze” – zaprotestowałem. „Małżeństwo powinno opierać się na zaufaniu”.