Kiedy pielęgniarka położyła martwe dziecko obok zdrowego bliźniaka, miała tylko nadzieję, że będzie mogła się z nim pożegnać. Ale to, co wydarzyło się później, sprawiło, że padła na kolana i rozpłakała się…

Wróciła myślami do tamtej nocy – chaosu, ciszy, momentu, w którym dłoń Lily dotknęła piersi Grace. To zmieniło jej życie na zawsze.

Historia „dotyku bliźniąt” stała się cichą legendą w szpitalu. Nowo przybyłym pielęgniarkom opowiadano o nocy, w której współczucie zwyciężyło nad protokołem.

A kiedykolwiek Kylie była wyczerpana lub miała wątpliwości, myślała o dwóch małych dziewczynkach i cudzie, którego doświadczyła nie dzięki nauce, lecz miłości.

Lata później, kiedy Lily i Grace poszły do ​​szkoły, przyniosły Kylie rysunek. Przedstawiał dwie dziewczynki trzymające się za ręce w jasnym słońcu. Pod spodem, dziecinnym pismem, widniały słowa:

„Dziękuję, że nas trzymasz razem.”

Kylie oprawiła go w ramkę i powiesiła w swoim biurze. Służył jako codzienne przypomnienie, że czasami najlepszym lekarstwem nie są maszyny ani leki, ale ciepło ludzkiego dotyku.