Kiedy odkryłam na plecach mojego męża trzydzieści czerwonych plam, które wyglądały jak jaja owadów, spanikowałam i pojechałam z nim na pogotowie – ale lekarz tylko spojrzał i powiedział: „Zadzwoń na policję”.

Ludzie myślą, że takie historie kończą się, gdy prawda wychodzi na jaw – ale tak nie jest. Pozostają w cichych pokojach, w ciemnych zakamarkach zaufania, którego nigdy nie da się w pełni odbudować.

W zeszłym tygodniu, sprzątając szafkę w łazience, znalazłem zapasowy plaster rozgrzewający – tej samej marki. Zamarłem. Etykieta lekko się zmieniła. Nowe logo, nowe opakowanie.

Natychmiast zadzwoniłem do Jenningsa.

Nie odpowiedziała wiele, tylko westchnęła i powiedziała: „Już to sprawdzamy”.

I w tej ciszy uświadomiłem sobie coś, co przeraziło mnie bardziej niż noc, kiedy to wszystko się zaczęło:

Nie byliśmy jedyni.

A może gdzieś tam inna kobieta właśnie zdejmowała koszulę swojemu mężowi, wpatrując się w te same czerwone plamy, ten sam wzór i zadając to samo przerażające pytanie:

Co mu wsadzili do środka?