Odsłonięcie: Odwaga córki

Na stacji unosił się zapach stęchłej kawy i środka dezynfekującego. Siedziałam na twardym plastikowym krześle, drżąc z bólu i bijąc sercem, jakby chciało wyskoczyć mi z piersi. Mój trzyletni synek, Leo, zaginął. Sam ten fakt powinien zmrozić wszystkich w pomieszczeniu. Ale zamiast tego, wszystkie oczy zwróciły się już na mnie, jakbym to ja była przestępcą. Mój były mąż, Mark, odchylił się do tyłu, skrzyżował ramiona, spokojny jak mężczyzna o opanowaniu. Jego głos przeciął pomieszczenie. „To nieodpowiedzialna matka. Pewnie sprzedała go dla pieniędzy z narkotyków”.

Policjanci ani drgnęli. Robili notatki, już mu wierząc. Wiedział, jak się zachować. Zawsze wiedział. Wtedy jego matka, Eleanor, pochyliła się do przodu, zaciskając usta w wystudiowanym grymasie pogardy. „Zawsze mówiłam, że ona będzie przyczyną śmierci tych dzieciaków”. Poczułam palący ból w piersi. Chciałam krzyczeć, ale siedziałam w milczeniu, trzęsąc się. Nauczyłam się, że wściekłość tylko karmi ich kłamstwa.