To dobrze udokumentowane doświadczenie w opiece hospicyjnej i niekoniecznie oznacza dezorientację. Często opisuje się je jako pocieszające, a nawet radosne. Dla nich może to oznaczać, że już rozpoczynają transformację – a ci, którzy odeszli przed nimi, czekają, by powitać ich w domu.

Co możesz zrobić?

Jeśli zaczniesz zauważać te oznaki, nie chodzi o utratę nadziei, ale o dawanie miłości. Pozwól im mówić. Słuchaj bez przerywania. Zapytaj, co chcą, żebyś wiedział. Bądź na tyle odważny, by usiąść z nimi w ciszy, bo nawet cisza staje się święta w obliczu pożegnania.

Daj im znać, że są kochani. Zapewnij ich, że wszystko będzie dobrze. Czasami największym darem, jaki możesz dać komuś umierającemu, jest pozwolenie – pozwolenie na odejście bez poczucia winy, ze świadomością, że zrobili wystarczająco dużo.

Ostatnie myśli

Śmierć to nie tylko wydarzenie medyczne. To także wydarzenie emocjonalne i duchowe. Choć obserwowanie jej jest bolesne, w tych ostatnich chwilach kryje się również piękno – szczerość, więź i słowa, które tak często nosimy w sobie długo po ich odejściu.

Jeśli Twój rodzic zaczyna wykazywać te oznaki, nie uciekaj od razu. Przytul się. Bądź obecny. Kochaj go do samego końca.