Jeśli obgryzasz paznokcie, twoje ciało próbuje wysłać ci sygnał
Obgryzanie paznokci to nawyk, który wiele osób uznaje za nieszkodliwy czy wręcz odruch automatyczny. Jednak z medycznego i psychologicznego punktu widzenia to zachowanie może być oznaką głębszych problemów, których nie należy ignorować. Twoje ciało i umysł próbują ci coś powiedzieć — tylko musisz nauczyć się to zauważać.
1. Sygnał stresu i napięcia emocjonalnego
Najczęstszy powód obgryzania paznokci to reakcja na stres, lęk lub napięcie. Nawyk ten działa jak „zawór bezpieczeństwa” — tymczasowo łagodzi wewnętrzne napięcie.
✅ Kiedy warto się zastanowić:
Obgryzasz paznokcie podczas rozmów, spotkań lub w samotności?
Robisz to nieświadomie w chwilach niepokoju lub nudy?
To może oznaczać, że twój układ nerwowy jest przeciążony i szuka sposobu na rozładowanie emocji.
2. Perfekcjonizm i potrzeba kontroli
Psycholodzy zauważyli, że wiele osób z tendencją do obgryzania paznokci to perfekcjoniści. Gdy coś nie idzie zgodnie z ich oczekiwaniami lub czują, że nie kontrolują sytuacji, podświadomie sięgają po ten destrukcyjny nawyk.
✅ Objawy towarzyszące:
Poczucie frustracji wobec niedoskonałości.
Nerwowe ruchy rąk, szarpanie skórek, niepokój przy pracy pod presją.
3. Niedobory witamin i minerałów
Choć to mniej znana przyczyna, niektóre badania sugerują, że niedobory witamin z grupy B, wapnia czy magnezu mogą wywoływać niepokój nerwowy objawiający się m.in. obgryzaniem paznokci.
Yo Make również polubił
Synowa powiedziała: „Mamo, koniecznie zjedz wszystkie resztki z lodówki”. Potem ona i mój syn zabrali całą rodzinę, żeby uczcić jego awans, ale celowo mnie zostawili. Odpowiedziałam tylko jednym słowem: „Dobrze”
Tata powiedział: „Odpuść sobie dzisiejszą rodzinną kolację. Są tu znajomi twojego brata – zepsułbyś atmosferę”. Nic nie powiedziałem. Ale kiedy następnego dnia jeden z nich wszedł do mojego apartamentu… wyszeptał: „Dlaczego mi nie powiedziałaś… kim naprawdę jesteś?
Tak mądry
Dziadek spojrzał na mnie ze zdziwieniem: „Dlaczego przyjechałeś taksówką? Gdzie jest to BMW?” Zanim zdążyłem odpowiedzieć, moja mama uśmiechnęła się i powiedziała: „Och, po prostu… zaparkowane w domu”. Dziadek na chwilę zamilkł. Uśmiechnąłem się w odpowiedzi i powiedziałem: „Dziadku… nie wiesz?”, a twarz mojej mamy natychmiast zbladła.