Frittelle all’arancia to puszyste, pachnące cytrusami pączusie, które idealnie sprawdzą się na karnawał, śniadanie lub słodki deser. Ich przygotowanie jest proste i szybkie, a aromat pomarańczy dodaje im wyjątkowego smaku. Sprawdź przepis na te włoskie mini-pączki bez nadzienia, które rozpływają się w ustach! 🍊✨
📜 Składniki (na ok. 20 sztuk)
✔ 250 g mąki pszennej
✔ 100 g cukru
✔ 2 jajka
✔ 200 ml mleka
✔ 1 pomarańcza (sok + skórka)
✔ 1 łyżeczka proszku do pieczenia
✔ Szczypta soli
✔ Olej do smażenia
✔ Cukier puder do dekoracji
👩🍳 Sposób przygotowania
1️⃣ Przygotowanie ciasta
1️⃣ W dużej misce wymieszaj mąkę, cukier, proszek do pieczenia i sól.
2️⃣ W osobnym naczyniu ubij jajka z mlekiem, sokiem i skórką startą z pomarańczy.
3️⃣ Połącz suche i mokre składniki, mieszając, aż uzyskasz gładkie, jednolite ciasto.
4️⃣ Odstaw ciasto na 15-20 minut, aby odpoczęło.
2️⃣ Smażenie frittelle
1️⃣ Wlej do garnka olej na ok. 4 cm głębokości i rozgrzej do ok. 170-180°C.
2️⃣ Łyżką nakładaj porcje ciasta do oleju, formując małe kuleczki.
3️⃣ Smaż partiami, aż będą złociste i puszyste (ok. 2-3 minuty na stronę).
4️⃣ Wyjmij frittelle na ręcznik papierowy, aby odsączyć nadmiar tłuszczu.
Yo Make również polubił
Czarne motyle nie przynoszą pecha: dowiedz się, co oznaczają!
W Wigilię przyjechałem do domu babci z moim 6-letnim synem. Mama otworzyła drzwi, spiorunowała mnie wzrokiem i powiedziała chłodno: „Idź do domu – nie mamy dla ciebie miejsca”. Więc odwróciliśmy się. Dziesięć minut później zadzwoniła babcia, a jej głos drżał ze złości: „Wracajcie tu natychmiast!”. To, co się stało, kiedy wróciliśmy, zamarło w szoku…
Jak przygotować marynowane cukinie: Przepisy i porady
Na kolacji z okazji ukończenia studiów mojej siostry nie było nawet dla mnie przygotowanego miejsca. Kiedy zapytałem, gdzie mam usiąść, mama uśmiechnęła się krzywo i powiedziała: „Dzisiaj wieczór jest dla absolwentów. Nie poszedłeś, więc po prostu pozwolimy twojej siostrze zjeść”. Zamilkłem… aż do momentu, gdy przyniesiono rachunek na 2800 dolarów, a kelner podszedł prosto do mnie i powiedział: „Twoja rodzina powiedziała, że to ty to pokryjesz”. Uśmiechnąłem się, wstałem i odpowiedziałem: „Może i moi krewni, ale to nie mój stolik — i to nie mój rachunek”, po czym odszedłem.