Dziedzictwo mojej babci: Anioł w przebraniu

Niektóre z najpotężniejszych aktów miłości to te, których nikt nigdy nie widzi.

Nie potrzebowała sceny, nagłówków ani braw. Potrzebowała tylko chwili. Serca. Potrzeby.

I ją wypełniła.

Więc teraz noszę to ze sobą. W portfelu trzymam kartę podarunkową – tylko jedną – i czekam. Czekam na odpowiednią osobę, na odpowiedni moment.

Bo chcę być czyimś Aniołem w Przebraniu.

Tak jak Babcia.