Dostałem powiadomienie z banku z prośbą o spłatę miesięcznych rat kredytu w wysokości 600 tys. dolarów. Zszokowany, powiedziałem im, że nigdy o niego nie wnioskowałem. Po sprawdzeniu sprawy odkryłem, że moja siostra wykorzystała moje dane do kupna domu. W dniu swojej wielkiej parapetówki zobaczyła mnie już w środku. Kiedy zapytała, jak się tam dostałem, roześmiałem się i wskazałem na pracownicę banku. Jej twarz natychmiast zbladła…

Telefon zadzwonił w zwykły sobotni poranek. Wszystko w tym dniu wydawało się normalne. Wciąż czułem smak kawy w ustach i kilka karteczek przyklejonych do rękawa od pośpiechu. Właśnie usiadłem przy biurku, gotowy do pracy, gdy ekran telefonu się rozświetlił. To był numer, którego nie rozpoznałem. Bez imienia i nazwiska, bez identyfikatora dzwoniącego.

Prawie nie odebrałam, ale coś kazało mi odebrać. Halo, czy to Katherine Han? – zapytał spokojny głos. Zawahałam się na chwilę. „Tak” – odpowiedziałam. „Tu Henry z Liberty National Bank” – kontynuował. „Kontaktujemy się z tobą w sprawie twojego salda kredytu hipotecznego w wysokości 640 000 dolarów”. Wyprostowałam się. „Przepraszam” – powiedziałam ostrzej, niż zamierzałam.

„Nie mam kredytu hipotecznego. Chyba dzwoni pani do niewłaściwej osoby”. Po drugiej stronie zapadła krótka cisza. Potem powiedział: „Proszę pani, w aktach, które sprawdzamy, znajdują się pani imię i nazwisko, data urodzenia i numer ubezpieczenia społecznego. Jest pani wymieniona jako główny kredytobiorca. Kredyt został zaciągnięty cztery lata temu”. Cztery lata temu moje serce zabiło mocniej.

To był rok, w którym moja młodsza siostra, Jacqueline, zaczęła mówić o kupnie domu. Pamiętam jej podekscytowanie, gdy przeglądała zdjęcia domu na Pintereście podczas kolacji. Mówiła, że ​​to będzie jej nowy początek, coś na tyle dużego, że będzie mogła założyć rodzinę. Żartowała z oceny zdolności kredytowej, jakby nie miała ona znaczenia.