„Czy mogę prosić o resztki, mamo?” Ale kiedy milioner spojrzał mu w oczy, wszystko się zmieniło…

Cisza zapadła w pokoju. Olivia odwróciła się i zobaczyła mężczyznę klęczącego przy jej stole, przemoczonego przez burzę. Miał znoszoną kurtkę, niedopasowane buty i twarz umazaną brudem. Do piersi przypięte było mu dwoje wątłych niemowląt, zbyt zmęczonych, by płakać.

Nie błagał dla siebie. W jego oczach nie było żadnej prośby o litość, tylko ojcowska rozpacz.

W restauracji rozległy się westchnienia. Ochrona rzuciła się naprzód, ale Olivia uniosła rękę. „Niech zostanie”.

Nazywał się Marcus Reed. Kiedyś właściciel małej firmy, stracił wszystko, gdy jego sklep został zniszczony. Żona go porzuciła, rodzina odrzuciła, a on i jego córki bliźniaczki przez miesiące przetrwali w opuszczonym autobusie.

Nie przyjechał po pieniądze. Chciał tylko ochłapów, żeby uratować swoje córki.