Czy dostajesz gęsiej skórki, gdy słuchasz muzyki?

Kiedy słuchasz piosenki, która Cię porusza, Twój mózg nie tylko rozpoznaje nuty i tekst. Aktywuje się w złożony sposób, aktywując jednocześnie wiele obszarów mózgu:

Kora słuchowa analizuje dźwięki i ich subtelności.
Ciało migdałowate generuje reakcję emocjonalną na podstawie Twoich wspomnień i doświadczeń. Jądro półleżące, ośrodek przyjemności i nagrody, uwalnia dopaminę, hormon dobrego samopoczucia.

To wzajemne oddziaływanie muzyki i emocji sprawia, że ​​piosenka ma tak wielką moc. Im częściej utwór naprzemiennie przechodzi od napięcia do rozluźnienia – na przykład z narastającą intensywnością, po której następuje harmoniczne zakończenie – tym większe prawdopodobieństwo wywołania dreszczy.

Unikalna struktura mózgu: Dlaczego nie wszyscy dostają gęsiej skórki?

Podczas gdy niektórzy drżą na pierwsze nuty przejmującej melodii, inni nie odczuwają niczego. Dlaczego? Badania wykazały, że osoby wrażliwe na dreszcze muzyczne mają gęstsze połączenia neuronowe między korą słuchową a obszarami mózgu odpowiedzialnymi za emocje. Innymi słowy, ich mózgi są „precyzyjnie dostrojone” do intensywniejszego i głębszego doświadczania muzyki.

Naukowcy zaobserwowali u tych osób wzmożoną aktywność mózgu w przedniej korze wyspowej i środkowej korze przedczołowej, co wskazuje na głębsze przetwarzanie emocji. Zjawisko to nie ogranicza się do muzyki: osoby te często reagują intensywniej na dzieła sztuki, poruszające filmy lub ważne wydarzenia życiowe.

Dreszcze: Klucz do zrozumienia naszej wrażliwości na sztukę