Stary doktor zamilkł, pozwalając, by jego słowa dotarły do ​​jego uszu. Rodrigo, człowiek, który zawsze dyktował warunki ciężarem swojego majątku, stanął w obliczu innej rzeczywistości – takiej, w której pieniądze nie miały żadnej władzy, a walutą był ludzki duch i determinacja. Przełknął ślinę, a jego duma była odległym wspomnieniem w obliczu słabości córki.

Claudia w milczeniu obserwowała wymianę zdań, a jej serce waliło z mieszaniną strachu i nadziei. Zaryzykowała wszystko, sprowadzając ich tutaj, kierując się desperacką potrzebą dania Camili szansy na walkę. Obecność lekarza, twarda i mądra, wypełniała małe pomieszczenie powagą.

„Co mam zrobić?” – zapytał Rodrigo, a jego głos był ledwie szeptem. Pytanie zawisło w powietrzu, niosąc ciężar mężczyzny nieprzyzwyczajonego do poddania się, ale gotowego zmienić się dla dobra swojego dziecka.

Lekarz przyjrzał mu się zamyślony. „Czy jesteś gotów porzucić wszystko, co cię powstrzymuje? Uwolnić się od kontroli, której tak rozpaczliwie się trzymasz?” Jego wzrok był przenikliwy, jakby mógł zajrzeć w najgłębsze zakamarki duszy Rodriga. „Ta podróż to w równym stopniu uzdrowienie serca, co uzdrowienie ciała”.