Chłopak mojej mamy zażądał, żebym wczoraj wieczorem oddała kluczyki do samochodu, bo „pan domu” podejmuje wszystkie decyzje. Nie wiedział, że wydaje polecenia w domu, którego akt własności widnieje na moim nazwisku.

Dwa dni później Frank pojawił się w domu z jakimś facetem, którego nigdy wcześniej nie widziałam. Byłam gotowa, mając Adama i panią Hendrickx jako świadków. Frank ledwo na nikogo z nas spojrzał, idąc prosto do miejsca, które kiedyś było moim pokojem. Spakował swoje wielkie biurko, rozbierając je kawałek po kawałku. Jego przyjaciel pomógł mu je wynieść do ciężarówki. Potem wrócili po te brzydkie rzeczy sportowe, które powiesił na ścianach. Frank wyciągnął ubrania z szafy i wepchnął je do worków na śmieci. Przez cały czas nie powiedział ani słowa. Moja mama stała w korytarzu, obserwując go z założonymi rękami. Kiedy Frank załadował wszystko do ciężarówki, wrócił do drzwi wejściowych po raz ostatni.